دوست خیالی
بسیار دیده شده کودکان در حدود 4 ساله در بازیهای کودکانه خود با نفر دیگری هم صحبت میکنند.گاهی این موضوع باعث نگرانی والدین میشود و فکر میکنند که کودکشان نرمال نیست و ممکن است دچار اختلالی شده باشد. اما اینگونه نیست این کودک دچار بیماری نشده است او فقط در دنیای کودکانه خودش است و از آن لذت میبرد. این کودک فقط یک دوست خیالی دارد.
دوست خیالی یکی از راههای تقویت مهارت اجتماعی در کودکان است. آنها با این کار روند اجتماعی شدن را جلو میاندازند و برای تقویت زبان خود از آن استفاده میکنند. وجود دوستان خیالی در زندگی کودک حتمی نیست، بعضی کودکان تجربهی دوستان خیالی را نداشتهاند .
معمولا کودکان به یکباره و بعد از اینکه توانایی جملهسازی را پیدا کردند در بازیهای خود دوستان خیالی خود را وارد میکنند و دوست خیالی آنها جز شخصی میشود که هیچ وقت کودک را نتها نمیگذارد و وارد زندگی فرد میشود حتی در والدین هم تاثیر میگذارد چون کودک او را به مادر و پدرش معرفی میکند.
زمانی که دیدید کودکتان بر سر سفره یک بشقاب اضافه گذاشت و از صحبتهای دوست خیالیاش برای شما گفت و از خاطراتی که با هم دارند میگویند بدانید مهمان دارید. در بعضی مواقع پدر و مادرها نگران این موضوع هستند که دوست خیالی به مهارت های اجتماعی کودک و یافتن دوست آسیب میرساند. اما در واقع اینطور نیست این کودک با بزرگ شدن دوست دارند که استدلال و خواستهها و حرفهایش را از زبان دوست خیالی بازگو کند در نتیجه راهی است برای تخلیه هیجانی کودک.
کارهایی که والدین در مواجهه با دوست خیالی کودک خود باید انجام دهند:
- کودک و دوست خیالیش را مسخره نکنید.
- به دوست خیالی کودک ناسزا نگویید.
- از کودک خود سواستفاده نکنید و به خاطر وجود دوستان خیالی کودک را مجبور به انجام کارهای خود نکنید.
- از کودکتان بخواهید دوست خیالیاش را به شما معرفی کند.
- با دوست خیالی و کودکتان بازی کنید.
- اجازه دهید کودکتان با شما احساس راحت داشته باشد . مطمئن باشد که شما آنها را پذیرفتهاید.
- اجازه ندهید که کودکتان رفتار های بد خودش را توجیه کند. برای مثال شما میتوانید به کودکتان بگویید من از کار دوست شما ناراحت شدم و یا این کار دوستت مناسب نیست.
معمولا دوستان خیالی موقتی است و بعد از مدتی و بزرگتر شدن کودک به تدریج نا پدید می شوند. تخیل پردازی در همه سنین وجود دارد. ممکن است کودک در بزرگسالی نیز دوست خیالی داشته باشد و یا او را به یاد آورد. دوست خیالی فقط انسان نیست میتواند حیوان یا هر چیزی که در ذهن کودک ترسیم شود باشد.
اما زمانی که این دوست کودک را وادار به کارهای بد و عجیب و غریب کند و کودک در پیدا کردن دوست اشتیاقی نداشته باشد و منزوی شود خطرناک است و ممکن است کودک دارای اختلالات افسردگی و یا اوتیسم خفیف باشد. و این نکته را باید در نظر بگیریم که کودکان امروزه به دلیل تک فرزندی بودن به احتمال بیشتری دوست خیالی خواهند داشت.