گاهی تشخیص اینکه جزو دسته‌ی افراد درونگرا هستید و یا برونگرا سخت است. تصور اشتباهی نیز از افراد درونگرا در ذهنیت افراد شکل گرفته است. مثلا آنها فکر می‌کنند اگر فردی که درونگرا باشد از مردم فراری و بیزار است.
با این حال همانطور که سوزان کین در کتاب خود با نام “سکوت، قدرت درونگراها” به شکل دقیق‌تری به بررسی این افراد پرداخته و بیان می‌کند که درونگراها می‌توانند افرادی گرم و صمیمی، علاقمند به ارتباط با دیگران بوده و توانایی گرفتن حق خود را نیز داشته باشند. با این حال درونگرایی ویژگی‌های خاصی نیز دارد که برخی افراد ممکن است با این تمایلات مبارزه کنند تا خود را خلاف آنچه هست نشان دهند.
مهارت‌های خودشناسی به شما کمک خواهد کرد که با درون خود آشنا شوید و از آنچه هستید به درستی استفاده کنید و لذت ببرید. در زیر به 9 ویژگی درونگرایی اشاره کرده‌ایم که می‌توانند به شما کمک کنند تا بیشتر در اینباره بیاموزید و خود را آنالیز کنید. ممکن است آنقدرها هم که فکر می‌کنید فرد برونگرایی نباشید. با خود صادق باشید تا خود را بهتر بشناسید.
- از گذراندن وقت با خودتان لذت می‌برید.
اگر جزو افراد درونگرا باشید هنگامی که در طول روز فرصتی برای استراحت پیدا می‌کنید، ترجیح می‌دهید که مطالعه کنید، بازی‌های کامپیوتری کنید و یا به موزیک گوش دهید. در حالیکه ممکن است در طول روز از بودن در بین افراد مختلف لذت ببرید اما داشتن زمانی که فقط برای خودتان است به خوب بودن حالتان کمک می‌کند.
- هنگامی که تنها هستید بهتر می‌توانید فکر کنید.
این بدین معنی نیست که افراد درونگرا با کار گروهی و جمعی مخالفند بلکه اگر نیاز به یک ایده‌ی خلاقانه و یا حل کردن یک مشکل داشته باشند می‌بایست به دور از جمع و به تنهایی بر روی این مسئله فکر کنند. تنهایی به شما کمک می‌کند که از بالاترین میزان توانایی خود برای حل مسئله کمک بگیرید و ایده‌هایی خلق کنید که خودتان به آنها افتخار کنید.
- شما می‌توانید بهترین رهبر و مدیر باشید.
برخلاف باورهای اشتباهی که درباره‌ی افراد درونگرا وجود دارد که آنها قادر نیستند کاری را به تنهایی و به درستی شروع کنند بلکه در شرایط مناسب افراد درونگرا قادر هستند به بهترین شکل ممکن یک تیم را رهبری کنند. اگر گروه شما آماده به کار است یک رهبر درونگرا قادر است از حداکثر توانایی تیم استفاده کند. اما گاهی افراد تیم نیازمند جرقه هایی برای پیش رفتن باشند که در این صورت بهتر است از یک فرد برونگرا در این بخش از کارها کمک بگیرید.
- اگر فردی در گروه سوالی بپرسد، شما آخرین فردی هستید که دستتان را بالا می‌برید.
اگر از دوران دبستان به یاد داشته باشید، هنگامی که معلم سوالی می‌پرسید همیشه افرادی بودند که به سرعت و محکم دست خود را بالا می‌بردند و همواره در کلاس صحبت می‌کردند. افراد درونگرا در چنین شرایطی معمولا چندان تمایلی به بالا بردن دستشان ندارند. این بدین معنی نیست که آنها کمتر از بقیه می‌دانند بلکه آنها نیازی نمی‌بینند که در معرض توجه عموم قرار گیرند.
- هنگامی که دیگران نظر شما را می‌پرسند.
افراد درونگرا نه تنها تمایل چندانی به پاسخ دادن به سوالات در محل عمومی ندارند بلکه آنها علاقه‌ای به گفتن نظرات خود و یا نصیحت کردن افراد نیز ندارند. هنگامی یک تعداد از اعضای خانواده و یا دوستان راجع به یک محصول با هم بحث می‌کنند و نظرات خود را مکررا بیان می‌کنند درونگراها نظرات خود را درون خود نگه می‌دارند و ساکت می‌مانند تا سر و صداها بخوابند. به دلیل وجود چنین ویژگی‌ای در شما هنگامی که شخصی از شما بپرسد: نظر تو چیست؟ ممکن است با عکس‌العمل شما پی به درونگرا بودنتان ببرند و متوجه شوند که بیشتر از اینکه با خودتان فکر کنید لذت می‌برید.
- هنگامی که در محل‌های عمومی هستید اغلب هدفون به گوش دارید.
چه در اتوبوس و چه در خیابان ممکن است برای دوری از برقراری ارتباط با دیگران هندزفری و یا هدفون به گوش داشته باشید. در گذشته که هدفون وجود نداشت افراد درونگرا معمولا برای دوری از برقراری ارتباط با دیگران سر خود را پایین می‌انداختند و از مسیرها عبور می‌کردند. اما امروزه هدفون و هندزفری تبدیل به یک وسیله‌ی دفاعی برای افراد درونگرا شده است و مهم نیست که آیا واقعا به چیزی گوش می‌دهید یا نه.
- ترجیح می‌دهید با افرادی که به نظر خشمگین و یا غمگین می‌رسند، تعامل نکنید.
افرادی که درونگرا هستند معمولا از ارتباط برقرار کردن با افرادی که در مود بدی هستند امتناع می‌کنند. تحقیقات کالج لندن نشان داده است که افرادی که به یک سو نگاه می‌کنند و یا در حالت مشابهی هستند معمولا سریعتر می‌توانند به یکدیگر پاسخ دهند، درحالیکه افرادی که در مود مقابل هم قرار دارند و به دو تصویر متفاوت می‌نگرند معمولا به سختی می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این موضوع در افراد درونگرا بارزتر است و آنها معمولا از افرادی که در حالات روحی مقابل آنها قرار دارند دوری می‌کنند. یکی از دلایل این کار این است که این افراد معمولا نسبت به افراد برونگرا حساس‌تر هستند و خیلی زود تحت تاثیر این احساسات قرار می‌گیرند.
- معمولا تماس‌ها، ایمیل‌ها و پیام‌های بدون پاسخ زیادی دارید، مگر اینکه دیگر چاره‌ای نداشته باشید.
معمولا افرادی که درونگرا هستند به سختی قابل دسترسی هستند و به سختی وارد حلقه‌های اجتماعی خود می‌شوند. اگر فرصت کوتاهی بدست آورند معمولا این زمان را با تلفن کردن به یک فرد دیگر نمی‌گذرانند. علاوه بر این علاقه‌ای به نوشتن ایمیل و پیام به افراد مختلف نیز ندارند و معمولا به ایمیل‌های دریافتی نیز به ندرت و در صورت ضرورت پاسخ می‌دهد. اگر شما یک درونگرای به تمام معنا باشید معمولا از شغلهایی که باید وقت زیادی را صرف ارتباط با دیگران کنید، اجتناب می‌کنید.
- به ندرت شما سر حرف را با افراد ناشناس باز می‌کنید.
شما به سختی می‌توانید خود را تصور کنید که جزو آن دسته از افرادی باشید که با یک فرد ناشناس درباره‌ی آب‌وهوا شروع به صحبت می‌کند. علاوه بر این سعی می‌کنید از چنین افرادی نیز دوری کنید. علاقه‌ای به پاسخ دادن به پرسش‌های شخصی درباره‌ی خود ندارید و بر این عقیده‌اید که این مسائل کاملا شخصی هستند و کسی حق این را ندارد که چنین پرسش‌هایی از شما کند. تنها در صورتی علاقه به صحبت درباره‌ی مسائل شخصی دارید که با فرد مورد نظر خود بسیار احساس نزدیکی کنید و تجربه‌های مشترکی داشته باشید.
درونگرا بودن مزایایی نیز دارد، از جمله اینکه در اغلب مواقع در هنگام بحث‌های دوستانه و یا تیمی با همه‌ی افراد به خوبی کنار می‌آیید و اگر با کسی در رابطه با موضوعی اختلاف نظر غیرمهمی داشته باشید به ندرت بیان می‌کنید و نظرات خود را در درون خود نگه می‌دارید و از آنها لذت می‌برید. وقتی تنهایید به ندرت حوصله‌تان سر می‌رود و همیشه کارهایی برای سرگرم کردن خود دارید. تنها مشکلی که ممکن است با آن مواجه شوید این است که افرادی که شما را زیاد نمی‌شناسند از رفتارهای شما این برداشت را کنند که شما احساس برتری نسبت به بقیه دارید. در چنین مواردی سعی کنید طی تمرین‌هایی خود را آزاد کنید و سعی کنید تا جای لازم با دنیای بیرون ارتباط برقرار کنید.
اگر شما جزو افراد برونگرا هستید بهتر است شما نیز تا حدودی رفتارهای خود را کنترل کنید و سعی کنید قدری به سمت درونگرایی متمایل شوید. برای مثال سعی نکنید با صحبت‌های اضافی و نامرتبط موجب ناراحتی دیگران شوید. از بیان هرگونه نظر مخالفی که ممکن است موجب آزار دیگران شود تا جای ممکن خودداری کنید. تا زمانی که با کسی به اندازه‌ی کافی صمیمی نشده‌اید سعی کنید سوال‌های شخصی نپرسید.
