افرادی که دچار اختلال هویت جنسیتی هستند احساس قوی‌ای نسبت به این موضوع دارند که جنسیت آن‌ها با بیولوژی آن‌ها سازگاری ندارد.

برای مثال، فردی که آلت تناسلی مردانه و تمام خصوصیت فیزیکی یک مرد را دارد، ممکن است دائما این حس را داشته باشد که او یک زن است. این شخص میل شدیدی به داشتن یک بدن زنانه دارد و ترجیح می‌دهد از طرف دیگران به عنوان یک زن شناخته شود.

احساس اینکه بدن شما جنسیت واقعی شما را منعکس نمی‌کند می‌تواند باعث ایجاد اضطراب و افسردگی شود و ممکن است همواره احساس نارضایتی و بی‌حوصلگی داشته باشید. این حس ممکن است در طول زندگی و در ارتباط با اطرافیان نیز برای شما مشکل ایجاد کند.

اختلال جنسیتی و یا اختلال هویت جنسیتی عدم ناسازگاری بین جنسیت ظاهری و درونی است اما یک بیماری روانی محسوب نمی‌شود. بلکه آنچه باید مورد توجه قرار گیرد احساس استرس، اضطراب و افسردگی‌ای است که با این حس همراه است.

عدم انطباق جنسیتی (GNC) یک اصطلاح وسیع‌تر است که می‌تواند شامل افراد دارای اختلال هویت جنسیتی نیز باشد. اما علاوه بر این شامل افرادی که نه فقط زن و نه فقط مرد هستند نیز می‌شود.

توجه داشته باشید که اختلال هویت جنسیتی به معنای همجنسگرایی نیست. حس درونی جنسیت شما به معنای گرایش جنسی شما نیست.

برای تشخیص اختلال هویت جنسیتی فرد باید علائمی داشته باشد که حداقل شش ماه به طول بی‌انجامند.

در کودکان علائم زیر ممکن است مشاهده شوند:

1. آن‌ها دائما می‌گویند که یک دخترند حتی اگر ظاهرا یک پسر باشند و یا اینکه یک پسرند حتی اگر ظاهرا یک دختر باشند.
2. اغلب اوقات دوستانی را انتخاب می‌کنند که جنسیتشان همان جنسیتی است که فکر می‌کنند هستند.
3. اسباب بازی‌ها، لباس‌ها و بازی‌های مربوط به جنسیت خود را دوست ندارند.
4. علاقه‌ای به ادرار کردن به شکل معمولی که دختران یا پسران انجام می‌دهند ندارند.
5. ممکن است بیشتر اوقات بگویند که می‌خواهند از شر اندام تناسلی فعلی خود رها شوند و جنسیت واقعی خود را داشته باشند.
6. اعتقادشان بر این است که حتی اگر آن‌ها دارای ویژگی‌های فیزیکی یک پسر باشند، وقتی که رشد می‌کنند همچنان یک زن هستند.
7. در دوره‌ی بلوغ ناراحتی‌های شدیدی در مورد تغییرات بدن خود دارند.

در نوجوانان و بزرگسالان علائم ممکن است شامل موارد زیر شود:

1. مطمئنا جنسیت واقعی آن‌ها با بدن آن‌ها متناسب نیست.
2. ممکن است به هنگام تعویض لباس، دوش گرفتن و داشتن رابطه جنسی از دیدن و لمس اندام خود و به خصوص اندام تناسلی خود خودداری کنند.
3. تلاش فراوان برای خلاص شدن از دست اندام تناسلی و سایر ویژگی‌های جنسیتی خود.
4. ممکن است لباس‌هایی مطابق جنسیت خود بپوشند و یا رفتارهایی سازگار با جنسیت خود داشته باشند.

اختلال هویت جنسیتی تشخیص داده نشده و درمان نشده:

تشخیص و درمان این نوع اختلال بسیار مهم هستند. افراد مبتلا به این اختلال احتمال ابتلا به دیگر بیماری‌های روانی را در خود دارند. برخی تحقیقات می‌گویند که 71% از افراد مبتلا به اختلال هویت جنسیتی در طول عمر خود دیگر بیماری‌های روانی را نیز همچون اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی، اسکیزوفرنی، افسردگی، سوء مصرف مواد، اختلالات خوردن و… تجربه می‌کنند. حتی ممکن است این افراد اقدام به خودکشی نیز بکنند.

درمان اختلال هویت جنسیتی:

هدف از درمان این اختلال این نیست که شخص موردنظر جنسیت خود را تغییر دهند و یا نظر خود در رابطه با جنسیتش عوض کند. بلکه هدف این است که با پریشانی ناشی از این احساسات مقابله کند.

صحبت کردن با یک روانشناس و یا روانپزشک بخشی از هرگونه درمان برای اختلال جنسیتی است. صحبت درمانی یکی از روش‌هایی است که احساسات ریشه‌یابی شده و درمان‌های مناسب ارائه داده شوند.

آیا این اختلال گذراست؟

معمولا والدین فرزندان مبتلا به این اختلال این سوال را می‌پرسند که آیا این فقط یک دوره‌ی گذراست؟ هیچ پاسخی برای این سوال وجود ندارد. برخی از این افراد ممکن است پس از گدشت دوره‌ای به صورت تدریجی تغییر کنند و این اختلال تا حدودی در آن‌ها برطرف شود. اما همیشه اینطور نبوده و نیست. برخی از این افراد در تمام طول عمر خود این احساسات را تجربه می‌کنند.

کارشناسان معمولا به والدین توصیه می‌کنند که اینگونه کودکان را تنها رها نکنند. آن‌ها را همراهی کنند. اما تا جای ممکن حتما در اینباره با یک روانشناس صحبت کنند و از آن‌ها کمک بگیرند. به یاد داشته باشید که آن‌ها نمی‌خواهند اینگونه باشند و این شرایط را انتخاب نکرده‌اند و این شرایط ممکن است آن‌ها را هزاربرابر بیشتر از شما آزار دهد.