من از کمک کردن به دیگران اجساس رضایت میکنم و اگر این فرصت از دست برود غمگین می شوم .

قادرم تا پیدا شدن فرصتی مناسب برای حل یک مشکل،آن را از ذهنم بیرون کنم .

از طریق انجام کاری سازنده و خلاق مثل نقاشی یا ساختن وسایل چوبی با اضطرابم کنار می آیم .

قادرم برای حل هر آنچه که انجام میدهم دلایل خوبی پیدا کنم.

تقریبا به سادگی قادرم خودم را بخندانم .

مردم تمایل دارند با من بدرفتاری کنند .

اگر کسی به من حمله کند یا مرا فریب دهد و پولم را سرقت کند ترجیح میدهم به او کمک شود تا اینکه تنبیه گردد .

مردم میگویند که من واقعیت های ناخوشایند را نادیده میگیرم ،گویی که اصلا وجود نداشته اند .

من با خطرات به گونه ای برخورد میکنم که گویی سوپرمن هستم.

به خاطر اینکه میتوانم افراد راسرجایشان بنشانم(روی آنها را کم کنم) به خودم می بالم .

اغلب وقتی چیزی مرا آزار می دهد بطور تکانه ای و غریزی،بدون فکر عمل می کنم .

وقتی اوضاع برایم خوب پیش نمیرود از نظر جسمانی بیمار میشوم و احساس کسالت می کنم .

من شخصی بازدارنده ای هستم (در برابر دیگران خودم را بیش از حد کنترل میکنم) .

من از رویاهایم (خیال پردازی هایم) بیش از زندگی واقعی ام لذت می برم .

من دارای استعدادهای خاصی هستم که به من اجازه میدهد زندگی بی دردسری داشته باشم .

وقتی که اوضاع بروفق مرادم پیش نمیرود همیشه دلایل مشخصی وجود دارد .

آنچه در خیال پردازی هایم انجام میدهم ،بیش از کاری است که در زندگی واقعی ام انجام می دهم .

من از هیچ چیز نمی ترسم .

گاهی فکر میکنم که فرشته ام و گاهی نیز تصور میکنم که شیطان هستم .

احساس صدمه و یا آسیب مرا آشکارا پرخاشگر می کند .

من همیشه احساس میکنم که یک آشنا ،شبیه به یک فرشته ی نجات نگهبان من است .

تا جایی که می دانم مردم یا خوب هستند یا بد .

اگر رئیسم از من عیب جویی کند ممکن است در کارم اشتباهی مرتکب شوم یا کارم را خیلی کند انجام دهم تا عیب جویی اش را تلافی کنم .

من کسی را می شناسم که کاملا صادق و درست کار است و می تواند هر کاری راانجام دهد .

اگر احساساتم مزاحم کارم شوند میتوانم آنها را نادیده بگیرم (بر روی آنها سرپوش بگذارم) .

من معمولا میتوانم جنبه های مفرخ و خنده دار یک وضعیت ناگوار و دردناک را ببینم ( در کنار چیزهای دردناک میتوانم جنبه های جالبی را نیز دریابم) .

وقتی مجبورم کاری را که دوست ندارم انجام دهم ،سردرد می گیرم.

من اغلب با ا فرادی که حقشان است که از دستشان عصبانی باشم خیلی خوب رفتار می کنم .

دنیا با من سر سازگاری ندارد .

هر گاه قرار استبا مشکلی مواجهه شوم سعی میکنم راجع به ابعاد (کم و کیف) آن فکر کنم و راه های مقابله با آن را بیابم .

پزشکان هرگز نمی فهمند که ناراحتی من چیست .

هر جایی که از حقم دفاع میکنم ،بخاطر رک بودنم از دیگران عذرخواهی می کنم .

وقتی که افسرده و یا مضطرب هستم با غذا خوردن حالم بهتر میشود.

اغلب به من گفته میشود که احساساتم را نشان نمی دهم .

اگر بتوانم از قبیل پیش بینی کنم چه چیزی ناراحتم میکند بهتر میتوانم با آن کنار بیایم .

هر چه هم شکایت و گله کنم فرقی نمیکند چون هرگز پاسخ رضایت بخشی دریافت نمیکنم .

در موقعیت هایی که به نظر تکان دهنده میرسند ، اغلب هیچ احساسی ندارم .

برای رهایی از افسردگی و اضطراب به طور افراطی به وظایف و کارهایی محوله ام متوسل می شوم .

در شرایط بحرانی علاقه مندم با کسانی دوست شوم که مشکلات یا نیازهایی شبیه به من داشته باشند .

اگر افکار خصمانه ای داشته باشم احساس میکنم لازم است کاری برای جبران آن انجام دهم .